Drie maal de Heilige Stad - Reisverslag uit Nahariyya, Israel van Luca Meima - WaarBenJij.nu Drie maal de Heilige Stad - Reisverslag uit Nahariyya, Israel van Luca Meima - WaarBenJij.nu

Drie maal de Heilige Stad

Door: Luca Meima

Blijf op de hoogte en volg Luca

24 Februari 2014 | Israel, Nahariyya

Shalom!
De hoogtepunten van januari en februari. In januari hadden we adventure in Israeli kitchen. Ik dacht dat we gingen koken op echt Israëlische wijze. Dat was niet zo, wel kookten we in een Israëlische keuken. Met ongeveer vijftien maakten we een drie gangen menu. Elke gang werd weer opgedeeld in drie groepjes.We hadden vooraf een couscoustaartje met een fruitcocktail en broodmuffins. Was echt heel lekker! Allemaal vers gemaakt. Toen kregen we soort superdunne boterkaasrondjes met blauwe kaas en room (het heet gnocchi) en kip met warme appel in wijn. Als toetje een heerlijke taart die zo klaar is gemaakt met oranje juice waarin likeur. We moesten allemaal een doek om ons hoofd knopen tegen de haren. Zo'n boerenzakdoek. Iedereen vond mij zo Dutch.

Sinds januari ben ik maar liefst drie keer in Jeruzalem geweest. De eerste keer ging ik met Wiebke. We konden regelen dat we allebei twee dagen vrij waren en op dinsdag 21 januari vertrokken we ´s morgens vroeg. Eerst de auto, dan de trein, dan de bus van Tel Aviv naar Jeruzalem en dan een metro naar de oude stad. Na drie uur gereisd te hebben konden we onze spullen in het hostel leggen en trokken we door de oude stad. Eerst liepen we over de Arabische markt. Mannen die sjaals en andere prullaria aan je willen verkopen. Na deze markt doorkruist te hebben kwamen we in het Joodse kwartier. Ik zag de Klaagmuur! Ik vond het heel bijzonder hem nu in het echt te zien. En al de Joden die daar aan het bidden zijn en briefjes in de muur stoppen. We liepen wat rond en toen werd het tijd voor een koffie. Met een stralend blauwe lucht en een heerlijk zonnetje rustten we even uit. Vervolgens gingen we naar de City of David. Hier heeft David ongeveer drieduizend jaar geleden zijn paleis gebouwd. We zagen mooie oude muren en konden door de watertunnel lopen die Hizkia had laten maken om zo het water naar de stad te leiden. Jammer genoeg hadden wij geen droge kleren mee, dus liepen we door de droge tunnel. ´We komen nog wel eens terug!´ Zeiden we, we wisten niet dat het al zo snel zou zijn...
Vervolgens gingen we naar het christelijke kwartier om daar de Grafkerk te bewonderen. Mensen die alles maar kussen wat Jezus misschien wel heeft aangeraakt. Zo ook de marmeren plaat die de rots bedekt waarop het lichaam van Jezus is neergelegd is de heiligste plaats. Mensen staan uren in de rij om de steen te zien/aan te raken. De kerk is op zichzelf niet zo mooi, dat komt omdat er zes christelijke confessies een deel van de kerk 'hebben'. Er schijnen nogal wat conflicten zijn geweest, zelfs om wie maakt het plein voor de hoofdingang schoon, een van de zes heeft nu dit privilege(!).
Na een vermoeiende dag aten we buiten de oude stad en was het plan om naar een bar te gaan, maar wat is reizen en slenteren door een stad vermoeiend. Half tien lagen we in ons bed, we sliepen alsnog laat, doordat de meisjes op onze kamer snurkten of rare eetgeluiden maakten. Nou ja, de volgende morgen hadden we genoeg energie om nog meer dingen te gaan bekijken. We liepen weer over de markt naar het Joodse kwartier voor ons ontbijt in de zon. Vervolgens gingen we naar de Tempelberg. We moesten ons paspoort laten zien, want Joden zijn niet toegestaan op deze berg, voor de veiligheid... De berg is ´open´ voor maar twee keer een uur per dag. Bijzonder dat voor het jodendom, islam en christendom deze berg zo belangrijk is. Voornamelijk zijn er moslims te vinden. De Rotskoepel is een ontzettend mooi gebouw. De blauw met gele mozaïek en de gouden koepel vangen ieders blik. Jammer dat je niet in de Rotskoepel mag, dat is alleen toegestaan voor moslims. Voor de rest is de Tempelberg heel groot en zie je de El-Aqsamoskee, allerlei verschillende poorten en koepels. Na een uur vertrokken we weer en liepen we naar de Olijfberg. Ontzettend veel graven. Omdat de doden hier het eerst zullen opstaan, willen veel mensen hier begraven worden. We liepen naar Getsemané. Een kleine omheind tuintje met ontzettend oude bomen. Het was apart om te bedenken dat Jezus hier gebeden had. Naast dit tuintje staat de Basiliek van de Doodsangst. In deze basiliek hoor je even niet de weg waar de auto's over razen. Rond vier uur haalden we onze spullen in het hostel en vertrokken we, op weg naar Nes Ammim. Heerlijk geslapen in mijn eigen bed!

Eind januari kwamen papa en mama! Wat was het leuk om ze weer te zien en vooral om ze te omhelzen. Ze hadden een eigen huisje in Nes Ammim. Ik sliep alleen in mijn eigen barrack en de rest van de tijd was ik in het huisje. Algauw was het weer gewoon om met elkaar om te gaan. Vrijdag 31 januari trokken we erop uit met onze huurauto. Het starten ging supermoeilijk, dus een man was zo aardig de accu op te laden. We konden naar de Faisel. Een heel grote multiculturele supermarkt. We deden onze boodschappen en ik dronk bij thuiskomst na lange tijd koffie met geklopte melk, genieten! Daarna waren we van plan de omgeving te verkennen. We strandden in Regba, omdat de auto niet meer wilde starten. Het kon drie uur duren voordat ze de auto kwamen halen. Lieve papa bleef wachten en belde miljoen keer met de company. Mama en ik konden naar het strand lopen en over van alles en nog wat praten. Om vier uur liepen we terug en haalden koffie voor de arme man. Toen kwam er een taxi om ons naar Nes Ammim te brengen. De auto zou later opgehaald worden. Hadden ze dat niet eerder kunnen bedenken? Nou ja, we maakten er nog wat leuks van! Zaterdag gingen we naar de Bahai gardens voor Akko. Een heel mooie tuin en ook het huis van de belangrijkste profeet. En wat de ouders geweldig vonden, we zagen een kolibri, wat later een ...(?) bleek te zijn. Daarna gingen we Akko in. We liepen wat rond en maakten een boottochtje op een boot met keiharde muziek. Nu zagen we Akko vanaf het water. Mooi gezicht! Daarna gingen we naar Rosh HaNikra. Een heel mooi uitzichtpunt op de grens van Israël en Libanon. Jammer genoeg konden we niet in de grotten vanwege shabbat. Het was een mooie dag geweest!
Zondag gingen we naar het meer van Galiea. Wat een rust! Eerst maakten we een grote wandeling door Gamla. We zagen onder andere een waterval en heel grote roofvogels, of waren het nou gieren? Vervolgens aten we vis aan het meer. Heerlijk verse vis, en wat zien we daar, een ijsvogel?! Ja, mijn ogen gingen open voor alle vogels nu mijn ouders er waren. Jammer dat ik echt een zwart gat heb wat betreft namen van vogels.
Maandag op naar Jeruzalem! Die dag zo'n vijf en een half uur in de auto gezeten, maar dat mocht de pret niet drukken. We liepen over de markt, bezochten Klaagmuur en Olijfberg. Papa dong af bij de marktmannen en we aten veel te dure kebab. Het hoogtepunt voor mama was dat ze Bart Repko tegen het lijf liep en hij ook nog ´hai´ zei. Na deze vermoeiende dag aten we in de village. Dinsdagochtend moest ik werken, maar kon nog wel redelijk afscheid nemen. Na verscheidene knuffels zag ik het rode autootje vertrekken. Het waren heel gezellige dagen geweest! Was is het toch fijn om ouders te hebben. Ik was weer terug in Nes Ammim, zo voelde het, omdat ik niet echt met de mensen omging tijdens deze vakantie. Dat deed me goed!

De derde keer dat ik naar Jeruzalem ging was tijdens de Jerusalem seminar. Maandagochtend 10 februari vertrokken we om zes uur per auto. Inclusief stop kwamen we rond half tien aan in Jeruzalem. We liepen naar ons hostel Ecce homo in de Via Dolorosa. Een heel schoon hostel waar je wel met z'n allen op een zaal slaapt, maar waarbij je toch een soort eigen kamer hebt doordat ze zijn afgescheiden met muren en een gordijn als deur. Vervolgens bezochten we de archeological sites van de Old city. Daarna gingen we naar de city of David. En ja, nu hadden we de mogelijkheid door de watertunnel te lopen! Een smalle tunnel waarbij het water tot je knie komt. Het was uiteindelijk een beetje saai, maar het idee was leuk. 's Avonds naar de Church of the Redeemer en daarna een lecture van een Arabische christen. Minderheid in minderheid.
Dinsdag begonnen we in de Old city bij de Klaagmuur. Vervolgens gingen we de Tempelberg op. We hadden een supergoede gids. Hanna kon zo boeiend vertellen! Op de foto zie je dat een aantal jongens en ik met onze handen de muren van de tempel moesten voorstellen. Daarna hadden we een tour door het islamitische, joodse en christelijke kwartier. Het christelijke kwartier vond ik het boeiends. We gingen naar verschillende soorten kerken. Ook naar de Grafkerk. Het was een ontzettend volgeplande dag. We waren namelijk begonnen om zes uur met ontbijt en waren tot 's avonds acht uur bezig. Weer een lecture en ook een gesprek met joodse jongeren. Daarna hadden we vrije tijd en gingen Simone (Italië (m)) en Marija (Litouwen) met een joodse vriend van haar naar een bar. Uiteindelijk moesten we nog rennen naar het hostel, want de nachtwacht wilde niet langer wachten dan half een.
Woensdag begonnen we gelukkig iets later. We gingen naar Me'a She'arim, een ultra orthodox joodse wijk. Men werkt hier niet voor 'normale' bedrijven. Veel mannen studeren alleen maar. Vrouwen werken wel, bijvoorbeeld voor de school of iets anders wat echt voor de wijk is. Daarom is er ook veel conflict in Jeruzalem wat betreft deze joden, ze kosten de staat natuurlijk veel. Vervolgens gingen we naar het Hooggerechtshof. Wat een ontzettend mooi gebouw! Het was op de dag dat er in ditzelfde gebouw de Duitse speech werd gehouden door Schulz wat voor opschudding zorgde. Jammer dat we het toen niet wisten... We eindigden de seminar op de Mount Herzl. Na deze drie dagen barstensvol informatie zou je graag willen relaxen. Maar iedereen moest gelijk aan het werk de volgende dag. Na vijf dagen werk was ik voor twee dagen achterelkaar vrij! Nu het heeeeerlijk weer is, verbrandde ik zelfs. Ook ging ik naar Haifa. 25 januari verhuis ik naar een andere barrack. De Nine doors is gezellig, alleen wel erg rommelig en je kan bijna nooit je boek alleen buiten lezen of iemand anders komt erbij zitten. Nu ga ik naar de Getto waar ik meer mijn eigen plek heb en natuurlijk kan ik als ik wil nog buurten in de Nine doors. Nog een maand hier en dan vertrek ik voor twee weken naar Nederland voor de bruiloft van Roy en Chris. Wat vliegt de tijd!

  • 24 Februari 2014 - 19:44

    Markoe:

    Mooi verhaal, goeie titel.
    Vogelnamen koppelen aan de vogel zelf is nog het moeilijkst hè ;)
    Echt leuk om te lezen.
    Dag schatteke, tot 1 april!
    xxxxxxxxxxxx

  • 25 Februari 2014 - 09:25

    Pauline:

    Wauw Luuc, wat maak je toch veel gave dingen mee en wat zie je veel!
    Ook hele mooie foto's!
    Tot 1 april meis!!
    Xxxxx

  • 25 Februari 2014 - 13:51

    Emiliek:

    Ik heb het met plezier gelezen maar wat een lap tekst meid! Iets vaker schrijven misschien een idee? ;) Ik moet soms zo lachen om je typische maniertjes van formuleren, het doet me denken aan de vele werkstukken die wij samen hebben gemaakt hihi. Wat een lieve foto's met papsje en mamsje, ik kan niet wachten tot ook ik je lekker weer kan knuffelen! Heel veel liefs, koesjas x1000

  • 06 Maart 2014 - 22:25

    Foka:

    Hoi hoi Luca,

    Wat een leuke en uitgebreide verslagen schrijf jij. Je ziet het gewoon voor je!
    En fijn dat je ouders er waren en samen genieten van elkaar en het prachtige land!
    Geniet ook van je vakantie naar nederland...
    Wanneer stopt je reis?
    Je komt toch wel op de reveilweek verslag uitbrengen???

    Liefs,

    Wijnand en Foka

  • 07 Maart 2014 - 22:30

    Mariam:

    Wat een mooi verhaal, Luuc.
    Leuk om ons eigen verblijf zo nauwgezet te lezen. Je geheugen is ijzersterk.
    Het was een geweldige tijd met ons drieen En nu zien we elkaar weer binnenkort.
    Wat fijn om zo'n ondernemende dochter te hebben.
    Nu nog even de foto's bekijken.
    Tot gauw, knuffel, moedertje

  • 13 Maart 2014 - 17:41

    Chrisje:

    Ha Luuc,

    Heb net je verslag in de trein gelezen. Mijn medereizigers zullen wel gedacht hebben: wat leest zij wat zo grappig is?
    Ik herken jou helemaal in het verhaal. En die ouders van ons ook, portretten zijn het.

    Veel plezier nog en (gelukkig) tot over drie weken!!

    X

  • 14 April 2014 - 22:21

    Jurjen:

    Leuk om te lezen Luca! Geniet van je laatste maanden, Gr. Jurjen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Luca

Ik ben Luca Meima, 18 jaar oud en ik woon tijdelijk in Nes Ammim, een kibboets in Israël. Ik verblijf hier voor ongeveer acht en een halve maand om te werken en om het land te verkennen.

Actief sinds 12 Nov. 2013
Verslag gelezen: 722
Totaal aantal bezoekers 13419

Voorgaande reizen:

12 November 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

14 November 2013 - 25 Juni 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: